I pusti
tada!
Celim bicem pusti to ništa za šta si se toliko čvrsto držao.
Pusti kao
najdragoceniju stvar, kao najveću vrednost koju imaš.
Pusti taj prostor, taj
nagoveštaj beskraja, slobode, to što te je vuklo dalje, stvaralo čežnju, bol
zbog neispunjenosti!
Pusti i nestani u tom ništavilu. U prostoru koji si
nekoliko trenutaka (ili eona?) pre toga čvrsto držao zarobljenog.
Zarobljenog u
sopstvene granice.
Нема коментара:
Постави коментар